تحقیقات نشان می‌دهند که ماده مخدر هر چه سریع‌تر به مغز برسد تأثیر اعتیادآور آن بیشتر می‌شود. روش مصرف مواد – دود کردن، تزریق، یا استنشاق – به مقدار زیادی بر سرعت تأثیر مواد بر مغز اثر می‌گذارد. روش مصرف مواد، عوامل ژنتیکی و محیطی همگی بر اعتیاد به مواد تأثیر دارند.روش‌های بسیار زیادی برای وارد کردن مواد مخدر در جریان خون وجود دارد. اگرچه همه مواد مخدر دارای خطرات کوتاه و بلندمدت برای مصرف‌کنندگان هستند، برخی از روش‌های مصرف سریع‌تر باعث نشئگی می‌شوند. افراد معتاد گاهی از روش‌های متفاوت در مصرف مواد برای نشئگی استفاده می‌کنند. البته مصرف مواد به شیوه‌های مختلف به خود ماده مخدر بستگی دارد.
افراد معتاد در معرض خطرات کوتاه و بلندمدت در ارتباط با سلامتی قرار دارند. اوردوز و مرگ جزو خطرناک‌ترین موارد هستند ولی سرطان، آسیب مغزی، بیماری‌های قلبی و درد مزمن از دیگر عواقب خطرناک اعتیاد هستند. خدمات توان‌بخشی سرپایی و بستری با ارائه خدمات دارویی و حمایت روانی و عاطفی جهت کنترل اعتیاد و بهبود به فرد معتاد کمک می‌کنند.
کلینیک ترک اعتیاد دکتر استکی با سال‌ها تجربه و تخصص در زمینه درمان مشکلات اعتیادی آماده ارائه خدمات مشاوره و درمان در این زمینه می‌باشد. لطفاً جهت کسب اطلاعات بیشتر و رزرو نوبت با شماره ماتماس حاصل فرمایید.
سریع‌ترین راه تأثیر مواد بر مغز
سریع‌ترین راه تأثیر مواد بر مغز روش تدخین یا دود کردن می‌باشد. زمانی که ماده‌ای مانند سیگار تدخین شده و وارد ریه‌ها شود، نیکوتین وارد خون ریه شده و سریعاً به مغز می‌رود. انتقال سریع این ماده باعث می‌شود که سیگار بسیار اعتیادآور باشد.تزریق ماده مخدر در رگ خونی دومین روش سریع اثر ماده بر مغز می‌باشد و پس از آن روش استنشاق جزو سریع‌ترین روش‌ها به این منظور می‌باشد. یک روش آهسته مصرف مواد به صورت خوراکی می‌باشد مانند نوشیدن الکل. چندین دقیقه طول می‌کشد تا الکل باعث تغییر رفتاری و بیولوژیکی در مغز شود.
تغییرات ایجاد شده در مغز با تأثیر سریع مواد
هیچ کس تمایلی به انتظار ندارد؛ بنابراین مصرف‌کنندگان از روشی استفاده می‌کنند که سریع‌تر نشئه شوند. با تشدید اعتیاد، مصرف‌کنندگان به دنبال روش‌های سریع‌تر و نشئگی شدیدتر هستند. ولی نشئگی سریع تنها دلیل استفاده از روش‌های متفاوت مصرف مواد نمی‌باشد. شواهد نشان می‌دهند که روش مصرف مواد بر قسمتی که در مغز بیشتر تحت تأثیر مواد قرار می‌گیرد اثر دارد. روشی مانند تدخین و دود کردن بر قسمت‌های خاصی از مغز اثر گذاشته و روند اعتیاد را تسهیل می‌کند.
مصرف با تأثیر آهسته : راهی برای درمان اعتیاد
افزایش آگاهی در مورد روش مصرف مواد مخدر به پیدایش روش‌های درمانی جدیدی منجر شده است. مصرف مواد با تأثیر آهسته بر مغز به روش خوراکی یا از طریق پوست، تاثیری ضعیف‌تر و بلندمدت‌تر دارد. این روش مصرف باعث می‌شود تا ماده مخدر به طور موقت باعث ثبات مغز شده و به کاهش علائم قطع مصرف در زمان طولانی‌تر کمک کند. همچنین مصرف مواد به این روش کمتر اعتیادآور است. این روش برای ترک اعتیاد دارای محبوبیت روزافزونی شده است.
انواع روش‌های مصرف مواد
زمانی که مواد به صورت خوراکی مصرف شوند، چه این ماده الکل باشد چه قرص، دارو از طریق پوشش معده و روده جذب می‌شود و سپس وارد جریان خون می‌شود. معمولاً کبد باعث سوخت و ساز ماده مخدر می‌شود. برخی از مواد را تنها به این روش می‌توان مصرف کرد و این روش در واقع آهسته‌ترین روش تأثیر ماده مخدر می‌باشد.
الکل
الکل یکی از معروف‌ترین مواد اعتیادآور خوراکی است. اگر چه امکان دارد که استنشاق این ماده بتواند باعث ایجاد نشئگی شود، بیشتر افراد معتاد به الکل از راه خوراکی این ماده را مصرف می‌کنند. زیاده‌روی در مصرف الکل در بلندمدت منجر به آسیب‌دیدگی معده، روده و کبد می‌شود. امکان دارد اعتیاد به الکل باعث ابتلا به سرطان کبد و معده، زخم معده، رفلاکس مزمن معده و سیروز کبدی شود. زیاده‌روی در مصرف الکل در کوتاه‌مدت می‌تواند باعث اوردوز و مرگ شود، زیرا پردازش و وارد شدن الکل به جریان خون بوسیله دستگاه گوارش به زمان نیاز دارد و بنابراین بین زمان آغاز نوشیدن الکل و احساس مستی فاصله زمانی وجود دارد. افراد معتاد به الکل می‌توانند چندین نوشیدنی الکلی را در زمان کوتاهی نوشیده بدون اینکه برای ۱ تا ۲ ساعت احساس مستی بکنند. با این حال به محض پردازش الکل، الکل اضافی می‌تواند باعث آسیب‌دیدگی اندام‌های بدن شده و باعث متوقف شدن عملکرد اندام‌ها شود (مسمومیت در اثر مصرف الکل).
ماریجوانا
بسیاری از افراد ماریجوانا را به صورت خوراکی مصرف می‌کنند. جهت حفظ نشئگی در زمان گوارش، روغن ماریجوانا داخل غذا قرار داده می‌شود. داروهای مخدر خصوصاً داروهایی که مانند اکسی‌کانتین دارای اثر بلندمدت هستند، به همین روش باعث آزادسازی ماده مخدر در بدن می‌شوند.
مواد مخدر تفننی
مواد دیگری که به صورت خوراکی مصرف می‌شوند شامل مواد تفننی مانند اکستازی یا MDMA و توهم‌زاها مانند DMT و ماشروم می‌باشند. به علت تأثیر آهسته، استفاده بیش از حد این مواد برای مصرف‌کننده آسان بوده زیرا افراد در ابتدا تاثیرات این مواد را حس نمی‌کنند و این امر می‌تواند منجر به اوردوز شود. در مورد داروهای آرامبخش مخدر نیز در صورت عدم تأثیر فوری، فرد مقدار بیشتری دارو مصرف کرده و درنتیجه امکان اوردوز وجود دارد.
تدخین یا دود کردن راه سریع‌تری برای ورود ماده مخدر به جریان خون می‌باشد. پوشش داخلی ریه‌ها باعث می‌شود تا اکسیژن وارد جریان خون شود و به اعضای بدن ارسال شود. استفاده از مواد مخدر تدخینی باعث می‌شود تا ماده مخدر سریع‌تر وارد جریان خون شود. مواد مخدر تدخینی عبارتند از:
- سیگار و ماریجوانا دو ماده‌ای هستند که بسیاری از افراد آن‌ها را مصرف کرده و هردو اعتیادآور هستند.
- کراک و کوکایین
- اوپیوم
- متامفتامین
- سالویا، PCP و دیگر مواد توهم‌زا
- برخی از داروهای تجویزی پزشک
مصرف مواد تدخینی می‌تواند در کوتاه و بلندمدت بر ریه‌ها اثر بگذارد. در اثر مصرف این مواد مشکلات تنفسی مانند آسم و آلرژی تشدید شده و امکان دارد باعث سرفه یا احتقان مزمن شوند. وجود ذرات خارجی در ریه‌ها خطر ایجاد ذات‌الریه را افزایش داده و می‌تواند منجر به سرطان ریه یا آمفیزم شود. با جذب مواد مخدر، اکسیژن کمتری در خون جذب شده که باعث آسیب‌دیدگی اعضای بدن از جمله مغز می‌شود.
مصرف مواد به صورت استنشاقی یکی از سریع‌ترین راه‌های تأثیر ماده بر مغز است. پوشش نازک بینی باعث شده تا ماده مخدر بوسیله رگ‌های خونی ظریف جذب شده و وارد جریان خون شود. معروف‌ترین ماده مخدر استنشاقی کوکائین می‌باشد، که بسیار اعتیادآور بوده و به شکل پودر سفید موجود است.با افزایش روزافزون اعتیاد به داروهای آرامبخش مانند اکسی‌کدون و هیدروکدون مصرف‌کنندگان با استنشاق، این داروها را وارد جریان خون می‌کنند. این کار به فرد اجازه می‌دهد تا تعداد زیادی ماده مخدر را همراه با هم مصرف کنند. این امر در مورد داروهایی مانند اکسی‌کانتین بسیار خطرناک می‌باشد و فرد را در معرض خطر اوردوز و مرگ قرار می‌دهد.دیگر مواد استنشاقی عبارتند از:
- متامفتامین
- امفتامین‌ها شامل امفتامین‌های تجویزی مانند ریتالین
- هروئین
- MDMA
- روهیپنول یا دیگر مهارکننده‌های CNS
- کتامین
استفاده از مواد استنشاقی خطر ورود ذرات خارجی و درنتیجه احتمال ابتلا به ذات‌الریه را افزایش می‌دهد. خطرات کوتاه‌مدت استفاده از مواد استنشاقی عبارتند از خونریزی بینی، کاهش حس بویایی، آبریزش بینی مزمن، دشواری در بلعیدن و گرفتگی صدا. با مصرف این مواد خطر اوردوز وجود دارد. این مواد بر اعضای بدن خصوصاً بر مغز آسیب بلندمدت وارد می‌کنند.
تزریق مواد مخدر سریع‌ترین روش تأثیر مواد بر مغز می‌باشد، زیرا ماده مخدر مستقیماً وارد جریان خون می‌شود. البته این روش استفاده از مواد یکی از خطرناک‌ترین روش‌ها نیز می‌باشد. موادی که به روش تزریق استفاده می‌شوند عبارتند از:
- هروئین
- مواد نیروزا
- مصرف غیرمجاز داروها
- باربیتورات‌ها
- بنزودیازپین
- کوکائین
- متامفتامین
- کراک کوکائین
اساساً هر ماده مخدر محلول در آب را می‌توان درون ورید یا زیر پوست تزریق کرد. استفاده از مواد با روش تزریق پس از ۵ دقیقه یا کمتر تاثیرات خود را نشان خواهد داد.
خطرات تزریق مواد مخدر
- بیماری‌های عفونی : افرادی که به روش تزریق از مواد استفاده می‌کنند به علت استفاده از سرنگ مشترک بیشتر در معرض ابتلا به بیماری‌های عفونی هستند. استفاده از ابزار آلوده برای مصرف مواد می‌تواند منجر به انتقال بیماری عفونی شود و سرنگ آلوده نیز باعث می‌شود که خون بین مصرف‌کنندگان منتقل شود. این امر باعث افزایش احتمال انتقال هپاتیت B، هپاتیت C، و HIV می‌شود. مصرف مواد به این روش همچنین باعث انتقال بیماری‌های ویروسی و باکتریایی مانند بیماری‌های مقاربتی می‌شود.
- عفونت پوست و عضلات : مصرف‌کنندگانی که از روش تزریق مواد استفاده می‌کنند به علت تماس مداوم با مواد خارجی، بیشتر در معرض عفونت پوست و عضلات قرار دارند. این افراد همچنین به علت آلودگی مواد در معرض آسیب‌دیدگی اندام‌های بدن قرار دارند. این آلودگی می‌تواند سریعاً از راه خون به دستگاه‌های بدن منتقل شود. افرادی که از این روش استفاده می‌کنند بیشتر در معرض اوردوز قرار دارند، زیرا سیستم خونی مواد مخدر را مانند معده، روده و ریه‌ها تصفیه نمی‌کند.
- تخریب ورید : یکی از آسیب‌دیدگی‌های کوتاه‌مدت تزریق مواد، تخریب ورید و ایجاد زخم روی پوست است. افرادی که مواد نیروزا را به درون عضله تزریق می‌کنند، عضلاتشان ضعیف شده یا آسیب می‌بیند. این افراد در معرض خطر آسیب‌دیدگی ورید و سرخگ‌های بدن هستند که می‌تواند باعث ایجاد لخته‌های خونی یا خونریزی غیرقابل توقف شود.
“کپی فقط با ذکر منبع و لینک بلامانع است.”