هروئین که با نام‌های گَرد و دَوا هم شناخته می‌شود، ممکن است به شکل پودری سفید یا قهوه‌ای، و یا به شکل ماده‌ای چسبناک باشد که به آن “قیر سیاه” می‌گویند. هروئین یک افیون یا مشتقی طبیعی است که از بذر گل خشخاش گرفته می‌شود. این مخدر احساس لذت و سرخوشی شدیدی ایجاد می‌کند که بسیار اعتیادآور است. تاثیرات منفی و زیان‌بار مصرف و اعتیاد به هروئین، آن قدر جدی و خطرناک است که نمی‌توان نادیده گرفت.
به محض اینکه متوجه اعتیاد یکی از عزیزانتان به هروئین شدید، می‌بایست به دنبال پیدا کردن راه چاره‌ای برای کمک به او باشید. با گذشت زمان، دوز مصرفی فرد معتاد افزایش می‌یابد. تنها یک بار مصرف بیش از حد کافی است تا فرد اوردوز کرده و کشته شود. لطفا اگر هر یک از علائم مربوطه را دیدید، در کمک رسانی درنگ نکنید.
هروئین چیست؟
اگرچه هروئین از مورفین ساخته می‌شود، ولی پس از اینکه وارد مغز شد دوباره به شکل مورفینی خود باز می‌گردد. پس از رسیدن به گیرنده‌های اوپیوئید، ناحیه‌هایی از مغز که مسئول لذت و خوشی هستند، تحریک می‌شوند. این نواحی شامل ساقه مغز می‌شوند که مسئول کنترل عملکردهای غیرارادی مهم بدن همچون فشار خون، تنفس یا انگیختگی هستند. مصرف هروئین می‌تواند به صورت استنشاقی از طریق دماغ، کشیدن، و یا تزریق باشد. تزریق آن ممکن است به صورت تزریق زیرجلدی، عضلانی و یا تزریق داخل وریدی باشد.
هروئین آنقدر قوی است که مصرف کنندگانش را به سرعت دگرگون می‌کند. به خاطر عرضه و سهولت در به دست آوردن آن، افراد دارای انواع شرایط و پیشینه‌های مختلف، از هروئین استفاده می‌کنند. تجویز مسکن‌ها، به مسیری برای رسیدن به هروئین تبدیل شده است، بنابراین هر کسی که داروهای مسکن دارای مواد مخدر برایش تجویز شده باشد، مستعد استفاده از هروئین و اعتیاد به آن است.
اگرچه تعداد معتادین به مسکن‌ها و مخدرهای دارویی، از افراد معتاد به هروئین خیلی بیشتر است، اما این نسبت، به خاطر شباهت شیمیایی که میان مخدرها وجود دارد می‌تواند به آسانی تغییر کند. افراد زیادی هر روزه بر اثر اوردوز جان خود را از دست می‌دهند، که تعداد زیادی از آن‌ها به خاطر مصرف هروئین است. با توجه به طبیعت اعتیادآور بودن مخدرهای تجویزی، کسانی که توانایی مالی تامین این داروها را نداشته باشند، ممکن است به هروئین روی بیاورند، چون با هزینه‌ای کمتر، سرخوشی و نئشگی بالاتری را ایجاد می‌کنند و به راحتی هم در دسترس هستند.
هروئین چه شکلی است؟
هروئین معمولا به شکل پودری در دسترس است. ممکن است به رنگ سفید یا قهوه‌ای باشد. رنگ آن معمولا با توجه به موقعیت جغرافیایی‌اش متفاوت است. هرچه سفیدتر باشد، به نسبت نمونه‌های غیرسفید یا قهوه‌ای، خالص‌تر و قوی‌تر است. معمولا در پودر هروئین قهوه‌ای، ناخالصی‌های بیشتری وجود دارد.
با اینکه هروئین خالص هم در بازار مواد مخدر یافت می‌شود، ولی معمولا آن را با داروها و ماده‌های دیگر ترکیب می‌کنند. یعنی فروشندگان مواد مخدر، این مواد را با هروئین ترکیب می‌کنند تا فروش بیشتری داشته باشند و به سود بیشتری برسند. با اینکه این فرایند ناخالصی باعث رقیق شدن جنس می‌شود، مصرف آن را هم خطرناک‌تر می‌کند، و می‌تواند باعث ایجاد آسیب‌های فراوانی گردد. برخی از موادی که هروئین را با آن‌ها ترکیب می‌کنند عبارت‌اند از:
- بی‌کربنات سدیم (جوش شیرین)
- پودر لباس شویی
- مرگ موش
- پودر طلق
- کافئین
- آرد
- شکر سفید
- فنتانیل
برخی از این مواد همچون مرگ موش و پودر لباس شویی، شدیدا خطرناک هستند، البته دیگر مواد کم‌خطر استفاده شده هم، سلامتی مصرف‌کنندگان را تهدید می‌کنند. برای نمونه، کافئین در ترکیب با هروئین باعث پنهان کردن علائم اوردوز می‌شود، درنتیجه باعث می‌شود مصرف‌کننده احساس کند باید میزان بیشتری هروئین مصرف کند. و نهایتا می‌تواند به آسیب مغزی یا مرگ منجر شود.
بسیاری از مصرف کنندگان هروئین از اختلاف قیمت این مخدر در مقایسه با داروی نسخه‌ای آن آگاه هستند، بنابراین همیشه تقاضای خرید هروئین بالاتر می‌رود. در نتیجه، خطر اوردوز و مرگ هم بالا می‌رود، چون فروشندگان مواد مخدر، سعی می‌کنند با ترکیب کردن هروئین با مواد دیگر، پاسخگوی میزان تقاضای بازار مصرف باشند.
نشانه‌ها و علائم مصرف هروئین
مصرف هروئین مغز را دگرگون می‌کند، باعث می‌شود افراد به مخدرات وابستگی پیدا کرده و علایق قبلی و دیگر بخش‌های زندگی‌شان را رها کنند. مصرف و اعتیاد به هروئین می‌تواند باعث تغییرات بسیاری در رفتارهای فرد در زندگی‌اش شود. اگر شما یا یکی از عزیزانتان، علائم زیر را احساس کردید، می‌بایست سریعا درخواست کمک کنید. کسانی که هروئین مصرف می‌کنند، ممکن است از ترک آن واهمه داشته باشند به خاطر رنج و سختی که در دوران ترک ایجاد می‌شود. به هر حال، مصرف هروئین از ترک آن برایتان بسیار گران‌تر تمام می‌شود. اعتیاد به هروئین می‌تواند باعث از دست دادن زندگی، خانواده و دوستان شود. مشکلات اقتصادی بسیاری هم پیش می‌آید وقتی که فرد معتاد کنترل زندگی‌اش را از دست می‌دهد. آن‌ها ممکن است:
- برای خرید هروئین اقدام به دزدی کنند
- از اعضای خانواده یا دوستان برای خرید هروئین پول قرض کنند
- پس‌اندازشان را برای تهیه هروئین خرج کنند
- نتوانند پول رهن یا اجاره بپردازند، و نهایتا مجبور به تخلیه شوند یا اموالشان توقیف شود
- اخراج از کار به خاطر دزدی از اموال شرکت جهت تامین هروئین
- ورشکستگی
از نظر اجتماعی، بسیاری از افرادی که هروئین مصرف می‌کنند، تمایل به تفریحات و کارهای موردعلاقه‌شان را از دست می‌دهند. اگر کسی که قبلا عضو گروهی یا جمعی بوده است و به صورتی ناگهانی از آن‌ها جدا می‌شود، ممکن است از دوستانش جدا شده باشد که به دنبال مصرف مواد برود. از طرفی هم ممکن است زمانی که در حالت عادی نبوده‌اند چیزی گفته باشند و باعث ترد شدنشان از گروه شده باشد. این رفتارهای آسیب‌زا، علائمی هستند که می‌بایست در افرادی که هروئین مصرف می‌کنند، مورد توجه قرار گیرند. مصرف کنندگان هروئین ممکن است علائم زیر را هم از خود نشان دهند:
- بی‌توجهی به عزیزان و نزدیکان
- فراموش کردن مسئولیت‌های مهم در قبال خانواده، همچون آوردن بچه از مدرسه
- داشتن رفتاری خشونت آمیز با همسر و فرزندان
- دروغ گویی مداوم برای پنهان کردن مصرف هروئین از خانواده
با اینکه رویارویی با عضوی از خانواده یا یک دوست، و صحبت کردن با آن‌ها در مورد آنچه به آن شک کرده‌اید، کار آسانی نیست اما لازم است همیشه هشیار باشید. دوست شما ممکن است عصبانی شود، احساس کند به او توهین شده است و یا شما را متهم کند که قصد نابودی زندگی‌اش را دارید، ولی همیشه انتظار بروز چنین واکنش‌هایی وجود دارد. فرد مبتلا می‌بایست به افق و آینده بنگرد و هر چه زودتر راه چاره‌ای پیدا کند.
علائم فیزیکی مصرف هروئین
مصرف هروئین علائم روانی و فیزیکی بسیار را با خود دارد. علائم فیزیکی ناشی از مصرف هروئین شامل موارد زیر می‌شوند:
- خشکی دهان
- سوزش پوست و صورت
- عملکرد ذهن همراه با ابهام
- عقب و جلو رفتن سر بین هشیاری و نیمه هشیاری
- حالت تهوع و استفراغ
- احساس درد در کل بدن
- یبوست
- تعریق
- انقباض مردمک چشم
- احساس گیجی و سرخوشی
- کاهش هماهنگی در اعضای بدن
- خواب بسیار زیاد یا خواب بسیار کم
اگر کسی مصرف هروئین را ادامه دهد، ممکن است سطح دیگری از علائم شدیدتری را هم تجربه کنند همچون:
- فشار خون پایین
- درد در ناحیه قفسه سینه
- افزایش ضربان قلب
- کاهش ضربان قلب
- کهیر
- جوش
- سختی در نفس کشیدن یا ناتوانی در تنفس
- تنفس ضعیف یا سطحی
- مشکل در بلع، یا ناتوانی در بلع
- تورم صورت، زبان، دست، پا یا گلو
- استفراغی که با دارو هم متوقف نشود
- سردرد
- گیجی
- خواب آلودگی
- حالت تهوع و استفراغ
- تشنج
کسانی که هروئین مصرف می‌کنند در معرض خطر بروز مشکلات سلامتی دیگری نیز هستند، همچون ابتلا به اچ‌آی‌وی بر اثر تزریق داخل وریدی هروئین و خطرات ناشی از استفاده از سرنگ به صورت اشتراکی. تزریق داخل وریدی مخدرات می‌تواند خطر ابتلا به هپاتیت را هم افزایش دهد. هر کسی که هروئین مصرف می‌کند معمولا در معرض خطر اوردوز کردن هم قرار دارد، که جزء فوریت‌های پزشکی است و اگر سریعا مورد درمان قرار نگیرد می‌تواند کشنده باشد.
آثار طولانی مدت مصرف هروئین
فارغ از شیوه مصرف هروئین، کسانی که هروئین مصرف می‌کنند با مشکلات سلامتی مختلفی روبه رو می‌شوند. اثرات بلند مدت هروئین می‌تواند تخریب‌گر باشد. موارد زیر تعدادی از آثار خطرناک مصرف هروئین هستند:
- عفونت دریچه‌های قلب
- ابسه یا التهاب
- تخریب رگ‌ها، به ویژه در افرادی که هروئین را با تزریق داخل وریدی مصرف می‌کنند
- درد شکم و یبوست
- بیماری‌های مربوط به کبد
- مشکلات کلیوی
- مشکلات ناشی از آسیب دیدگی ریه، شامل انواع مختلف ذات الریه
- ناتوانی جنسی در مردان
- قاعدگی نامنظم در زنان
- آسیب به بافت‌های مخاطی در بینی و سوراخ شدن تیغه بینی، که بیشتر در افرادی رخ می‌دهد که هروئین را به صورت استنشاقی مصرف می‌کنند
- بیماری‌های عفونی، همچون HIV، هپاتیت ب و سی بر اثر استفاده از سرنگ
- آلودگی باکتریایی
- آرتروز و بیماری‌های روماتولوژی
آثار روانی بلند مدت:
- اختلال شخصیتی ضد اجتماعی
- افسردگی
- اعتیاد
با توجه به میزان مصرف هروئین، مصرف‌کنندگان آن ممکن است به آسیب‌های سلامتی مختلفی چار شوند، شامل تخریب رگ‌ها، عفونت باکتریایی، آبسه و دیگر عفونت‌های بافت‌های نرم. بسیاری از مواد افزودنی که در بازار مواد فروشان با هروئین ترکیب می‌شوند، شامل موادی هستند که می‌توانند آسیب‌های شدیدی به اندام‌های مختلف بدن از جمله ریه، کلیه، کبد یا مغز برسانند. استفاده از سرنگ یا دیگر وسایل مورد نیاز برای مصرف هروئین به صورت اشتراکی می‌تواند منجر به بیماری‌هایی خطرناک و ویروسی همچون HIV، هپاتیت ب و سی شود.
اگر هر یک از نشانه‌ها یا علائم فوق را در دوستی مشاهده کردید، شخص مورد نظر ممکن است به هروئین اعتیاد داشته باشد. اعتیاد، یکی از جدی‌ترین اثرات بلند مدت مصرف هروئین است. اعتیاد به هروئین اگر بدون بررسی رها شود، می‌تواند سلامتی فرد، ارتباطاتش، امنیت اقتصادی و آینده حرفه‌ای اش را از بین ببرد. اعتیاد به هروئین بیماری جدی است که تنها یک مرکز توانبخشی ترک اعتیاد می‌تواند آن را درمان کند.
نشانه‌ها، علائم و اثرات ترک هروئین
اگرچه سم‌زدایی هروئین و ترک اعتیاد به آن ممکن است سخت‌ترین مرحله از مبارزه با بیماری اعتیاد باشد، اما کاری غیر ممکن نیست و شما می‌توانید به یک زندگی پاک دست یابید. مرکز کلینیک ترک اعتیاد درکی کامل از چالش‌های مرتبط با سم‌زدایی و ترک اعتیاد دارد. کارکنان و پزشکان نهایت تلاش خود را ارائه می‌دهند تا با ایجاد محیطی آرام در طول فرایند پاکسازی، از آثار ناخوشایند اعتیاد بکاهند و فضای امنی را برای مراجعین فراهم کنند. وقتی که فردی کاملا مصرف هروئین را کنار می‌گذارد یا میزان مصرف را کاهش می‌دهد، اثرات جسمی و روانی مشخصی روی می‌دهد. میزان شدت علائم جسمی و روانی هر فرد با توجه به میزان مصرفی که داشته است متفاوت است. این اثرات معمولا به عنوان علائم ترک هروئین شناخته می‌شوند.
ترک اعتیاد به هروئین به شیوه‌ی بوقلمون سرد
چندین راه مختلف برای سم‌زدایی بدن از هروئین وجود دارد. بسیاری از کسانی که می‌خواهد هروئین را ترک کنند، از روش بوقلمون سرد یا ترک ناگهانی استفاده می‌کنند. با اینکه ترک کردن، یکی از بخش‌های مهم درمان اعتیاد است ولی روش بوقلمون سرد پیشنهاد نمی‌شود. ترک ناگهانی هروئین در اکثر موارد، بیشتر آسیب می‌رساند تا اینکه فایده داشته باشد. خطرات اصلی روش ترک بوقلمون سرد، دهیدراسیون (کم‌آبی بدن) و احتمال بازگشت به اعتیاد است، که می‌تواند باعث بروز اوردوز شود اگر شخص مورد نظر همان مقدار هروئینی را مصرف کند که قبل از سم‌زدایی مصرف می‌کرده است. ترک به شیوه بوقلمون سرد یکی از خطرناک‌ترین راه‌های ترک اعتیاد به هروئین است که کمترین اثربخشی را دارد. ترک ناگهانی مصرف هروئین می‌تواند بدن را دچار شوک کرده و باعث بروز علائم خطرناکی همچون تشنج و توهم شود.
عوارض و آسیب روش‌های خوددرمانی برای ترک اعتیاد هم ارزش خطر کردن ندارند و می‌تواند آسیب‌های متعددی را به بدن وارد کنند. انجام سم‌زدایی در مرکزی مطمئن با روشی بی‌خطر و ایمن برای پاک کردن بدن از مواد مخدر و الکل همراه خواهد بود. وقتی کسی در مرکز کلینیک ترک اعتیاد شروع به سم زدایی از هروئین می‌کند، گروهی از پزشکان به او کمک می‌کنند در طول دوران ترک تا جایی که ممکن است احساس آرامش داشته باشد. این مرکز به مراجعین خود کمک می‌کند تا به آرامی و به تدریج مصرف مواد مخدر را کنار بگذارند، بنابراین آثار ترک به شدت روش بوقلمون سرد نخواهد بود.
اثرات فیزیکی و روانی ترک هروئین
اعتیاد به هروئین را می‌توان بیماری جسم و ذهن نامید. ترک اعتیاد با اثرات هم فیزیکی و هم روانی همراه است، اما هر فردی تجربه متفاوتی از این اثرات دارد. شدت عوارض جانبی ترک آن هم با توجه به دوره زمانی و میزان پیشروی اعتیاد متفاوت است. موارد زیر برخی از علائم شایع ترک اعتیاد هستند:
علائم فیزیکی ترک هروئین:
- آبریزش بینی
- حالت تهوع
- درد شکم
- رعشه یا لرزش
- خمیازه کشیدن
- گرفتگی عضلات
- ضربان قلب بالا
- فشار خون
- تمایل شدید به مواد مخدر
- تعریق زیاد
- افزایش ترشح اشک
- درد و لرز
- استفرغ
- اسهال
- سیخ شدن موها
علائم روانی ترک هروئین:
- پریشانی یا زودرنجی
- ناتوانی در تمرکز
- مشکلات روانی (مثل اضطراب و افسردگی)
- نداشتن حس لذت و آرامش
- بی‌خوابی
- خستگی
- نوسان خلقی
- آرام و قرار نداشتن
- تغییرات شخصیتی (همچون بدخلق‌تر شدن)
چگونه بدن را از هروئین سم‌زدایی کنیم؟
سم‌زدایی بدن از هروئین در یک مرکز توانبخشی ترک اعتیاد به بهترین شکل صورت می‌گیرد. این روش هم برای سلامت ذهن و هم سلامت جسم بیمار مطمئن‌ترین راه است. سم‌زدایی از طریق روش‌های پزشکی، درصد موفقیت بالاتری نسبت به روش‌های دیگر داشته است، دیگر روش‌ها ممکن است در بهترین حالت خطرناک باشند و در بدترین حالت هم جان بیمار را به خطر بیاندازند.
اگرچه مرگ ناشی از ترک یا سم‌زدایی بسیار نادر است، اما خطر مرگ یکی از عوارض جانبی احتمالی است. به همین منظور توصیه می‌شود که روند سم‌زدایی در یک مرکز پزشکی صورت گیرد. اگر برای کسی مقدور نبود که به مرکزی مطمئن مراجعه کند، و درمان خانگی تنها راه ممکن باشد، مهم است که با متخصصانی در این زمینه در ارتباط باشند که به آن‌ها کمک کنند. همچنین در صورت مشاهده شدت گرفتن علائم ترک، می‌بایست اورژانس را خبر کنند. کیت‌های سم‌زدایی خانگی که شامل ویتامین‌ها، گیاهان دارویی و مواد معدنی هستند هم در داروخانه‌ها و به صورت آنلاین موجود هستند. البته این کیت‌ها به ندرت نتیجه بخش باشند چون آن‌ها روی حل مشکلات روانی و رفتاری که به اعتیاد گره خورده‌اند، تاثیری ندارند.
توصیه می‌شود که وقتی می‌خواهید کاری جدی و حساس همچون سم‌زدایی را شروع کنید، حتما از یک متخصص کمک بگیرید. تمامی فرایند سم‌زدایی باید تحت کنترل متخصصانی شامل یک تیم پرستاری، پزشکان و مددکارانی صورت گیرد که برای انجام فرایند سم‌زدایی از مواد مخدر آموزش‌های حرفه‌ای دیده باشند. اگر هر مشکلی ایجاد شود، پزشکی مساله را بررسی می‌کند و درمانی مناسب و علمی را تجویز می‌کند تا درد کاهش یافته و تمایل فرد به سمت مواد مخدر کنترل شود. اگرچه ممکن است برای برخی افراد کاری لوکس به نظر بیاید اما ماندن در یک مرکز سم‌زدایی به افراد کمک می‌کند با بهترین روش‌های ممکن، فرایند درمانشان را آغاز کنند.
سم‌زدایی از اعتیاد به هروئین در برابر توانبخشی
سم‌زدایی یا عمل خارج کردن هروئین، گامی کلیدی در توانبخشی است. اگر کسی برای درمان اعتیاد به هروئین به جای توانبخشی، سم‌زدایی را انجام دهد، مثل این‌است که دوباره به مصرف بازگشته باشد. درمان، معمولا شامل دوره‌هایی ترکیبی از درمان‌ها شامل سم‌زدایی، درمان دارویی، گفتار درمانی و پشتیبانی شغلی هستند، تمامی این‌ها ابزارهایی مهم برای کمک به فرد بیمار هستند تا بتواند با اعتیادش به هروئین مبارزه کند. برای کسی که واقعا بخواهد از اعتیاد رهایی یابد، بسیار مهم و اساسی است که بدنش را سم‌زدایی کرده و وارد مرحله توانبخشی شود. با روش درمانی مناسب و گروهی از افرادی با‌تجربه برای پشتیبانی، بهبودی امکان پذیر است. با داشتن یک سیستم پشتیبانی و روش درمانی مناسب می‌توان تاثیراتی که هروئین روی مغز می‌گذارد را خنثی کرده و به این بیماران کمک کرد تا زندگی پاک وسالمی را شروع کنند. آیا هروئین اعتیاد آور است؟ بله، اما اگر اعتیاد به هروئین چیزی است که درگیر آن هستید، برای شروع درمان درنگ نکنید.
فرایند سم‌زدایی و ترک اعتیاد به هروئین
سم‌زدایی مرحله اول از فرایند بهبودی است. تحت برنامه‌ای درمانی برای ترک، اعتیاد به هروئین می‌تواند درمان شود. چندین روش درمانی مختلف متناسب با نیاز هر یک از افراد وجود دارد. بسیاری از کسانی که هروئین مصرف می‌کنند از توانبخشی با بستری شدن بهره فراوانی می‌برند، جایی که آن‌ها در درمان‌های انفرادی و گروهی شرکت می‌کنند، وعده‌های غذایی مناسبی خواهند داشت و در محیطی پاک و سالم زندگی می‌کنند. وقتی که توانبخشی به پایان رسید، بسیاری از افرادی که هروئین را ترک کرده‌اند در انجمن‌های ۱۲ قدمی (انجمن‌هایی که افراد با تجربه‌های مشترک مربوط به اعتیاد جمع می‌شوند و تجربیاتشان را به اشتراک می‌گذارند) شرکت می‌کنند. بنابراین سم‌زدایی تحت درمان پزشکی توصیه می‌شود. موارد زیر برخی از شرایط سم‌زدایی موجود است:
- سم‌زدایی همراه با بستری شدن: این برنامه‌ها ممکن است در یک بیمارستان، مرکز سم‌زدایی یا توانبخشی صورت گیرد. مراکز درمانی توانبخشی مراقبت‌هایی ۲۴ ساعته، فارماکوتراپی و نظارتی دقیق را ارائه می‌دهند.
- سم‌زدایی سرپایی: این برنامه‌ها ممکن است در مرکز توانبخشی، مطب پزشک، مرکز پزشکی یا کلینیکی خصوصی ارائه شود. مراجعینی که سم‌زدایی سرپایی را انتخاب می‌کنند، تنها در اوقات اداری مراقبت‌های پزشکی را دریافت می‌کنند، و در پایان روز و آخر هفته آزاد هستند که ممکن است به سمت مواد بازگردند.
- برنامه‌های سم‌زدایی جامع: این برنامه‌ها ممکن است در مطب پزشکان طب سنتی عرضه شود. آن‌ها برای سم‌زدایی ذهن و جسم از داروهای گیاهی و درمان‌های جایگزین استفاده می‌کنند. برخی از این برنامه‌ها شامل مشاوره‌های روحی، یوگا و طب سوزنی می‌شوند.
متخصصان در زمینه اعتیاد، معمولا توصیه می‌کنند افرادی که دچار اعتیاد به هروئین هستند، در محیطی تحت نظر مراقبت‌های پزشکی اقدام به سم‌زدایی کنند، چون سم‌زدایی می‌تواند فرایند خطرناکی باشد. مشکلات احتمالی می‌تواند شامل استفراغ و بازگشت آن به درون ریه باشد، که منجر به عفونت ریه یا خفگی شود. استفراغ، تعریق و اسهال شدید هم می‌تواند باعث دهیدراسیون شده و منجر به ایجاد ناهماهنگی در مواد معدنی و شیمیایی بدن شود، احتمال ایجاد تشنج هم وجود دارد. انجام فرایند سم‌زدایی در مرکزی مطمئن همچون مرکز کلینیک ترک اعتیاد احتمال بروز این خطرها را کاهش می‌دهد چون تیم ما هر روز ۲۴ ساعته از مراجعین مراقبت می‌کنند. وقتی که سم‌زدایی به پایان رسید، بیمار می‌تواند وارد مراحل درمانی بعدی بشود.
داروهای ترک اعتیاد
وقتی فردی در حال سم‌زدایی از هروئین است، برای مبارزه با اعتیادش نیاز به روش‌هایی درمانی دارد که هم مطمئن باشند هم تاثیرگذار. سم‌زدایی با کمک تجویز دارو، درد و رنج فرایند را کاهش می‌دهد و به بیمار تحت مراقبت‌های پزشکی کمک می‌کند تا بدنش را از مواد پاک کند. به علاوه، داروها برای کاهش درد و عذابی که در ترک هروئین وجود دارد تجویز می‌شوند. داورهای مختلفی هستند که برای درمان اعتیاد به هروئین تایید شده اند. داروهایی همچون:
- متادون: این داروی مخدر برای درمان دردهای شدید به کار می‌رود، اما معمولا برای درمان اعتیاد به مواد مخدر هم استفاده می‌شوند. می‌تواند به صورت قرص، مایع یا تزریق استفاده شود.
- بوپرنورفین: به آن سوبوتکس و سوبوکسون هم می‌گویند، این داروها برای ترک اعتیاد عالی هستند و می‌توانند در درمان‌های مربوط به جلوگیری از بازگشت به اعتیاد هم استفاده شوند. به علاوه، متادون و بوپرنورفین به شیوه‌ای عمل می‌کنند که کسی نمی‌تواند از آن‌ها سوء استفاده کند.
- نالترکسون: نالترکسون برای درمان اعتیاد به هروئین عالی است، چون خودش اعتیادآور نیست. نالترکسون با کاهش تمایلات فرد به مواد مخدر به آن‌ها کمک می‌کند تا از بازگشت به اعتیاد در امان بمانند. پس از اینکه فردی معتاد به هروئین اقدام به سم‌زدایی می‌کند، نالترکسون قدم پیشنهادی بعدی است. از این دارو تنها زمانی می‌توان استفاده کرد که فرد تصمیم به سم‌زدایی گرفته باشد، پس فرد می‌بایست به مدت چند هفته استفاده از هروئین را متوقف کند، یا سم‌زدایی به کمک دارو انتخاب کند اگر می‌خواهد از آن در دوره توانبخشی استفاده کند.
- نالوکسان: نالوکسان که با نام تجاری نارسان فروخته می‌شود، درمانی برای معتادان به هروئین نیست، اما می‌تواند به صورت موقت آثار وعلائم مصرف هروئین را متوقف می‌کند. نالوکسان جدیدا توسط مراکز اجرای قانون و فوریت‌های پزشکی برای کسانی که در مراحل اولیه اعتیاد به هروئین هستند، استفاده می‌شود. اگر به کسی نالوکسان به خاطر اوردوز داده شود، بسیار مهم است سریعا قبل از اینکه تاثیر دارو از بین برود فرد را به اورژانس برسانند.
افراد معتاد به هروئین می‌توانند بهبود یابند؟
معمولا به کسانی که درگیر مساله اعتیاد هستند، برچسب “معتاد” می‌زنند. اما افراد درگیر اختلال مصرف مواد، فراتر از یک برچسب و عنوان هستند. این افراد، انسان‌هایی هستند که دچار بیماری سختی شده‌اند. با اینکه این بیماری ممکن است از یک انتخاب، شروع شده باشد اما کسانی که مستعد ابتلا به اعتیاد هستند، با تنش‌هایی مواجه می‌شوند که درکش برای دیگران سخت است. همچون دیگر بیماری‌ها، از طریق درمان، می‌توان بر بیماری اعتیاد هم غلبه کرد. البته معمولا مسیر و دوره‌ای به درازای طول عمر افراد دارد.
وقتی که زمان ترک هروئین یا دیگر مخدرها فرا می‌رسد، معمولا راه حل سریع و آسانی وجود ندارد. پس از تکمیل یک برنامه درمانی، فردی معتاد به هروئین که درمان شده است، معمولا تمام عمرش را در دوران بهسازی به سر خواهد برد. برای برخی افراد، این به معنای گرفتن تصمیمات روزانه است برای پرهیز و دوری از هروئین. برای برخی افراد هم، هروئین یک خاطره تلخ است که کمتر به آن فکر می‌کنند. به هر حال، توانبخشی و بهسازی اعتیاد به هروئین به عوامل مختلف ذهنی، احساسی و محیطی بستگی دارد.
با ثابت‌قدم بودن و پایداری در دوره درمان و بهسازی، فردی که زمانی غرق در هروئین بوده است، می‌تواند به یک زندگی سالم و به دور از مخدر دست یابد. این یعنی تلاش کنید خود را از افراد و مکان‌هایی دور نگه دارید که زمانی شما را ترغیب به مصرف هروئین می‌کردند. یعنی مهارت‌های دیگری برای مقابله با استرس‌ها و اختلالات ذهنی‌تان پیدا کنید. و همچنین درک درستی از خودتان داشته باشید تا بتوانید نقاط ضعف و قوت خود را بشناسید.
راه‌های درمان و توانبخشی
اگر نگران دوستی یا یکی از عزیزانتان و حتی خودتان هستید، ممکن است از خودتان بپرسید که آیا اعتیاد به هروئین قابل درمان است؟ مبتلایان به اعتیاد به هروئین با کمک دوستان و متخصصان این زمینه می‌توانند به بهبودی دست یابند. گام اول، رسیدن به این درک و فکر است که “اعتیاد” شخصیت فرد را تعریف نمی‌کند. افرادی که هروئین مصرف می‌کنند، “معتاد” نیستند، آن‌ها افرادی هستند که درگیر یک مشکل و بیماری خطرناکی شده‌اند. اگر چه اختلال مصرف مواد مخدر ممکن است تحت تاثیر انتخاب‌های فردی قرار گیرد، اما وقتی که مرحله کنترل اعتیاد آغاز می‌شود، عوامل زیاد دیگری هم هستند که نقش خواهند داشت.
در اکثر موارد، متخصصان می‌توانند به شما کمک کنند تا درک بهتری از عامل‌های احساسی، روانی و بیولوژیکی داشته باشید که روی اختلال مصرف مواد مخدر تاثیرگذار هستند. با مراجعه به یک مرکز بهسازی، می‌توانید در روند‌های درمانی آزموده شده و درمان‌هایی جامع شرکت کنید تا به خوبی متوجه شوید چگونه می‌بایست شرایط خاص خود را کنترل کنید. توانبخشی شامل برنامه‌های متعددی می‌شود، از سم‌زدایی دارویی گرفته تا مراقبت از بیماران بستری شده، مراقبت‌های سرپایی و موارد مختلف دیگر.