مسکالین یک ماده توهم زای طبیعی است. مانند سایر مواد مخدری که متعلق به دسته توهم زا هستند، مسکالین نیز می‌تواند ایجاد عادت کند. درمان اعتیاد به مسکالین همراه با درمان‌های اعتیاد به مواد توهم زای مختلف ارائه می‌شود. مسکالین از پیوت کاکتوس (لوفوفورا ویلیامسی) گرفته می‌شود. پیوت یک کاکتوس بدون ساقه است که توسط بومیان در مراسم رسمی یا مذهبی و برای اهداف دارویی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در حالی که ممکن است فرد پس از وابستگی به این ماده، به سمت ترک فیزیکی نرود، می‌توان با انجام توانبخشی از عواقب روانی و وابستگی آن رهایی پیدا کرد. این دارو می‌تواند بی ثباتی‌های عاطفی، سردرگمی و بازگشت به گذشته ایجاد کند و فرد ممکن است به جای واقعیت تغییر یافته، نیاز به بازسازی توانایی خود برای مقابله با مشکلات زندگی و مسائل مربوط به هوش شخصی خود داشته باشد.
گیاه الهی
پیوت کاکتوس همراه با بذر درخشنده صبحگاهی، قارچ سیلوسیبین و داتورا به عنوان یک گیاه بهشتی شناخته می‌شود. اعتقاد بر این است که آینده را الهی سازد و در هنگام مراسم تشریفاتی، بصیرت ایجاد کند. دکمه‌های پیوت ، که حاوی ماده فعال مسکالین هستند، برای ورود به حالت روانگردان جویده می‌شوند. در طول این حالت، فرد توهم، خلسه و تغییرات ذهنی دیگری را تجربه می‌کند. مصرف کنندگان بومی پیوت بر این باورند که خوردن قارچ‌های کاکتوس آن‌ها را قادر می‌سازد تا قدرت روحانی که در کاکتوس وجود دارد را جذب کند و به آن‌ها این امکان را می‌دهد که یک نیروی معنوی قوی را تجربه کنند. بومیان دیگر از قارچ‌های پیوت برای اهداف ماورایی استفاده می‌کنند، زیرا آن‌ها معتقدند که با کمک این گیاه می‌توانند آینده را پیش بینی کنند.
اهداف دارویی
مسکالین و پیوت توسط بومیان برای مزایای درمانی آن‌ها استفاده می‌شوند. از دهه ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰، داروهای روانگردان مانند مسکالین و LSD برای روانپزشکی تجربی مورد استفاده قرار گرفت. طی یک دوره‌ای، این داروها برای درمان انواع بیماری‌ها، از جمله اعتیاد به الکل، اختلالات عصبی و اوتیسم دوران کودکی استفاده شدند. با این حال، با توجه به افزایش استفاده غیر قانونی، دسترسی به مواد مخدر و دریافت منابع مالی برای تحقیقات حرفه‌ای بیشتر دشوار شد. سوء مصرف مسکالین منجر به گزینه‌های مختلف و درمان‌های اعتیاد به مسکالین شده است.
کاربردها واثرات مسکالین
راه‌های متعددی برای به دست آوردن اثرات روانشناختی پیوت و مسکالین وجود دارد. می‌توان آن را به طور مستقیم جوید یا در آب جوشاند و آن را چای تبدیل کرد. روش دوم شایع ترین روش است، زیرا عصاره پیوت دارای طعم تلخ و زننده ای است. عصاره همچنین می‌تواند با شیر، نوشابه، آب پرتقال و قهوه ترکیب شود. اثرات دو تا سه ساعت پس از مصرف ممکن است احساس شود. اثرات مسکالین می‌تواند آن چنان زیاد باشد که به مدت ۵ تا ۱۲ ساعت طول بکشد. درمان اعتیاد به مسکالین برای رفع اثرات مداوم این دارو طراحی شده است. اثرات مسکالین می‌تواند تریپ خوب یا تریپ بد باشد. یک تریپ خوب مسکالین می‌تواند تجربیات عرفانی، فرآیندهای فکری جدید، خنده، خوشحالی، تصورات با چشم بسته و باز و تجربه رویائی ایجاد کند. تریپ بد مسکالین، که به بحران روانگردان نیز شناخته می‌شود، می‌تواند یک تجربه آزار دهنده باشد. مصرف کننده مسکالین که تریپ بدی دارد، ممکن است حملات اضطرابی و ترس بی وقفه را تجربه کند. پس از یک تریپ بد، مصرف کننده می‌تواند دچار ترس شود، حالت دیوانگی پیدا کند، و یک فروپاشیدگی یا نابودی موقت را تجربه نماید. اثرات دیگر استفاده از مسکالین عبارتند از سرگیجه، سردرد، تاکی کاردی، استفراغ، و سوزش پوستی. بسته به تریپ، مصرف کننده مسکالین می‌تواند به عنوان یک فرد سرخوش از خواب بیدار شود یا احساس کند که در حال مرگ و یا نابودی است. در طول درمان اعتیاد به مسکالین، بیمار تحت تحریک بصری مختلف برای کاهش این عوارض جانبی بصری قرار می‌گیرد.
برای دریافت اثرات روانگردان چه مقدار مسکالین نیاز است؟
دوز ۳۵۰ تا ۵۰۰ میلی گرم مسکالین ۱۲ ساعت طول خواهد کشید. مصرف کننده مسکالین که در برابر این دارو مقاومت پیدا کرده است، ممکن است برای رسیدن به اثرات مشابه، نیاز به مصرف ماده بیشتری داشته باشد.
اثرات مسکالین در مغز چیست؟
مسکالین یک داروی روانگردان است که از لحاظ ذهنی یا روانی مصرف کننده را تحت تاثیر قرار می‌دهد. بیشتر داروهای روانگردان حاوی نیتروژن هستند و به در دسته آلکالوئیدها طبقه بندی می‌شوند. این مواد بر ساختار شیمیایی انتقال دهنده‌های طبیعی، نظیر سروتونین، کاتچولامین و انتقال دهنده‌های عصبی شبیه به استیل کولین تاثیر می‌گذارند. اثرات مسکالین در این انتقال دهنده‌های عصبی مشخص نیست، اما محققان پیشنهاد کرده‌اند که مسکالین می‌تواند با اتصال به سایت‌های گیرنده، در فعالیت‌های انتقال دهنده‌های عصبی اختلال ایجاد کند. درمان اعتیاد به مسکالین، هر گونه تغییرات و یا اثرات ناشی از اعتیاد مسکالین را اصلاح می‌کند.
سوء مصرف مسکالین چگونه است؟
مسکالین به هدف مفرح بودن و خارج از مراسم مذهبی و مراسم تشریفاتی استفاده می‌شود. این ماده می‌تواند با دیگر داروهای روان گردان مانند LSD،PCP و ماری جوانا ترکیب شود. مصرف کنندگان مسکالین از این ماده مخدر برای ایجاد یک وضعیت توهم زا استفاده می‌کنند که می‌تواند رویایی و عرفانی باشد، و تجربه ای است که اغلب آسمانی و یا الهی نامیده می‌شود. سوء مصرف مسکالین تنها به ندرت اتفاق می افتد زیرا دارو گران است و طعم تلخی دارد. همچنین مسکالین کمیاب است که علت قیمت بالای آن می‌باشد.
عوارض فیزیکی معکوس مصرف مسکالین چیست؟
مصرف کنندگان مسکالین اغلب نشانه‌های بیماری روانی را در طی و بعد از مصرف دارو نشان می‌دهند. مسکالین همچنین می‌تواند باعث فشار خون بالا، از دست دادن اشتها، خشکی دهان، اتساع قرنیه چشم، تشنگی، بی حسی، عرق کردن، اضطراب، تهوع، لرزش، بی خوابی و انقباض رحم شود. درمان اعتیاد به مسکالین برای کاهش یا جلوگیری از این عوارض جانبی فیزیکی انجام می‌شود.
وقتی اوردوز صورت می‌گیرد، چه اتفاقی می‌افتد؟
مصرف بیش از حد مسکالین به علت طعم و مزه وحشتناک پیوت نادر است. با این حال، مسکالین تزریقی می‌تواند بر وضعیت روحی مصرف کننده تاثیر منفی بگذارد. دوزهای بالای مسکالین می‌تواند موجب روان پریشی موقت و اقدامات مخرب شود. هراس، اضطراب و سایر اختلالات گسستگی نیز ممکن است در هنگام مصرف بیش از حد مسکالین تجربه شود.
آیا مسکالین باعث علائم ترک می‌شود؟
پیوت و مسکالین باعث اعتیاد نمی‌شوند و قطع مصرف دارو سبب بروز عوارض جانبی ترک نمی‌شود. علائم ترک تنها زمانی اتفاق می‌افتد که مسکالین همراه با سایر داروهای اعتیاد آور مصرف شود. درمان اعتیاد به مسکالین اغلب شامل سایر گزینه‌های درمانی برای درمان اعتیاد همزمان است.
عوارض جانبی طولانی مدت مسکالین چیست؟
استفاده طولانی مدت از قارچ مسکالین می‌تواند مقاومت در برابر این ماده ایجاد کند. مسکالین همچنین می‌تواند باعث اختلالات روانشناختی درازمدت مانند اختلال در ادراک تصورات توهم زا (HPPD) و روان پریشی ناشی از دارو باشد. HPPD همچنین به فلاشبک شناخته می‌شود، زیرا فرد مبتلا به این اختلال، مشکلات بینایی مداوم را تجربه می‌کند که یادآور توهم ایجاد شده در طول مصرف مسکالین می‌باشد. اختلال می‌تواند برای سالها، و حتی پس از قطع مصرف مسکالین ادامه یابد. از سوی دیگر، روان پریشی ناشی از مواد مخدر با تغییرات شدید خلقی، افسردگی، اختلالات بینایی و توهم مشخص می‌شود. روان پریشی ناشی از مواد مخدر مانند HPPD می‌تواند سالها ادامه یابد. مسکالین علایم و عوارض جانبی مرگبار ترک را سبب نمی‌شود، اما می‌تواند مشکلات جدی ذهنی یا روانی ایجاد کند.
درمان اعتیاد به مسکالین
مسکالین، مانند دیگر مواد روانگردان دارای پتانسیل بالایی برای سوء مصرف مواد است. درمان اعتیاد به مسکالین از داروهای مختلف برای رفع هر دو اختلال جسمی و روحی ناشی از اعتیاد به مسكالین استفاده می‌کند. اگرچه امکانات درمان اعتیادی وجود دارد که درمان اعتیاد به مسکالین را فراهم می‌کند، مسکالین خود باعث وابستگی فیزیکی نمی‌شود. با این حال، این دارو می‌تواند وابستگی روانی متوسطی به همراه داشته باشد، به خصوص اگر به صورت منظم در دوزهای بزرگ مصرف شود. تحمل مسکالین نیز ممکن است، که می‌تواند به وابستگی ذهنی و روانی منجر شود. حتی اگر مسکالین اعتیاد فیزیکی ایجاد نکند، لازم به ذکر است که هر ماده مخدری می‌تواند تا حدودی اعتیاد آور باشد. فردی که از مسکالین برای اهداف تفریحی استفاده می‌کند، می‌تواند به دارو مقاوم شود و برای به دست آوردن اثر تعریف شده بیشتر از این ماده استفاده کند. یک مصرف کننده معمولی مسکالین که از مواد مخدر برای اهداف درمانی استفاده می‌کند، ممکن است دچار وابستگی به دارو نیز شود، زیرا مانع از تکرار نشانه‌های بیماری می‌شود.
اکثر داروهای روانگردان نیاز به سم زدایی یا درمان پزشکی ندارند تا به طور موثر ترک شوند. اثرات مسکالین معمولا پس از ۱۲ ساعت از آخرین مصرف برطرف می‌شود. با این حال، مانند درمان سایر اعتیاد به مواد مخدر توهم زا، ورود به یک مرکز درمان اعتیاد مسکالین توصیه می‌شود اگر کاربر مسکالین دچار تحمل و وابستگی خفیف تا متوسط به مواد مخدر شده باشد. اگر چه خود سم زدایی از مسکالین می‌تواند در موارد اعتیاد خفیف ممکن باشد، سم زدایی مسکالین و فرایند ترک می‌تواند برای معتادان مسکالین دشوار باشد. مراکز توانبخشی مسکالین تمرکز خود را بر مراقبت‌های حمایتی و ایجاد یک محیط آرام برای درمان اعتیاد به مسکالین قرار داده اند. از آنجا که مسکالین می‌تواند باعث تغییرات روانی یا ذهنی شود، درمان تحریک بصری اغلب انجام می‌شود. این کار برای کاهش محرک‌های خارجی و درونی که موجب تحریک تولید سروتونین و رویاها می‌شود، انجام می‌گردد. اگرچه داروهای روانگردان سندرم ترک را ایجاد نمی‌کند، قطع ناگهانی می‌تواند یک حالت ملال را سبب شود، که می‌تواند در نتیجه کاهش فعالیت سروتونین ایجاد شود. بنزودیازپین‌ها نیز به علت اثرات مهاری شان بر انتشار سروتونین تزریق می‌شوند. بنزودیازپین زاناکس، که به الپرازولام نیز شناخته می‌شود، می‌تواند از حملات خشونت آمیز و تحریک در طول درمان اعتیاد به مسکالین جلوگیری کند. حالت افسردگی، همچنین که به اختلال خستگی مزمن نیز شناخته شده است، می‌تواند با پروزاک یا فلوکستین تسکین یابد. بسته به وقوع اختلال، دارو را می‌توان برای سه تا شش ماه به عنوان بخشی از درمان اعتیاد مسکالین پیوت تجویز کرد.