حشیش ماده‌ای است که از گل گیاه شاهدانه ساخته شده است. مردم برای اثرات روانگردانی، معمولاً از طریق لوله‌هایی به نام بنگ و به صورت استنشاقی از حشیش استفاده می‌کنند. همچنین حشیش با تنباکوی خشک شده به سیگار یا غذا اضافه می‌گردد. در برخی از فرهنگ‌ها، مردم معتقدند برگ‌های ماری جوانا برای استفادهٔ استنشاقی مناسب نیستند و تنها از حشیش استفاده می‌کنند.
افرادی که از حشیش استفاده می‌کنند، اغلب با صدای بلند و سریع صحبت می‌کنند و به نظر می‌رسد “خوشحالند” یا مست می‌شوند. یا آنها می‌توانند به گونه‌ای خواب آلود و گیج با عدم توانایی برای هماهنگ کردن حرکات عضلانی عمل نمایند. افراد معتاد به حشیش ممکن است نتوانند به آنچه که گفته می‌شود، توجه کافی داشته باشند. ممکن است اشتها به ویژه میل برای شیرینی در آنها افزایش یابد، و سفیدی چشم آنها قرمز به نظر می‌رسد. حشیش معمولاً بوی شیرین سوزاننده‌ای دارد. همچنین افراد معتاد به حشیش به دنبال لوازم جانبی دارویی مانند لوله‌های آب و تجهیزات تقطیر هستند.
حشیش چیست؟
حشیش حاوی دلتا ۹ تترا هیدرو کانابینول (THC)، همان ماده شیمیایی موجود در ماری جوانا، اما در غلظت‌های بسیار قوی‌تر است. THC در بیشتر سیگارهای ماری جوانا بین ۱ تا ۵ درصد است اما در حشیش بین ۵ تا ۱۵ درصد است. روغن حشیش حتی خالص‌تر از این مقدار است و حاوی حدود ۲۰ درصد THC می‌باشد. یک یا دو قطره روغن حشیش و استنشاق یکی از بنگ‌های آن برابر سیگار کشیدن یک ماری جوانا است.
THCز به گیرنده‌های کانابینوئید در مغز، بیشتر در مناطق مخچه، هیپوکامپ و قشر مغزی متصل می‌شود. این بخش‌ها از مغز در عملکردهای لذت، حافظه، تفکر، تمرکز، هماهنگ کردن حرکت و درک حسی و زمانی دخیل هستند. اندو کانابینوئید ها به طور طبیعی در مغز انسان به گیرنده‌های کانابینوئید متصل می‌شوند، اما THC این سیستم را بیش از پیش فعال می‌کند و باعث آرامش، یوفوریا و آرامش بخشی ملایم می‌شود. حشیش حاوی بیش از ۴۰۰ ماده شیمیایی است، اما دو مورد قابل توجه آن عبارتند از کانابیدیول (CBD) که باعث ایجاد آرام بخشی می‌شود و ممکن است برای موارد پزشکی استفاده شود؛ و Cannabigerol (CBG)، چیزی است که باعث قرمز شدن سفیدی چشمهای کاربران می‌شود.
حشیش چگونه ساخته می‌شود؟
حشیش از رزین موجود در تریکومس ساخته می‌شود، که تکه‌های رشد کرده در گل گیاه شاهدانه است. شیوه ابتدایی ساخت حشیش این است که جوانه‌های گل را با دستان می‌سایند، به طوری که رزین گل یا ساقه به آنها می‌چسبد. راه‌های دیگر شامل آسیاب کردن گیاهان و استخراج رزین با استفاده از آب یا الکل و کیسه‌های ویژه خریداری شده در فروشگاه‌هایی است که لوازم جانبی ساخت دارو را به فروش می‌رسانند. رزین استخراج شده را می‌توان بیشتر روغن حشیش نامید. هنگامی که رزین استخراج می‌شود، خشک می‌گردد و به بلوک، توپ یا آجر تبدیل می‌شود. مردم قطعات کوچک را از هم جدا می‌کنند و از طریق لوله‌ها دود را تنفس می‌کنند. حشیش تجاری به شکل ورقه‌های نازکی در آورده می‌شود و سپس به صورت مربع‌های بسته بندی شده در فویل آلومینیومی بریده می‌شود که هر مربع یک “قطعه” حشیش را فراهم می‌کند.
تأثیرات حشیش چیست؟
اثر ناشی از دود کردن حشیش می‌تواند بین یک تا سه ساعت طول بکشد. افراد پس از استفاده احساس آرامش، یوفوریا، خواب آلودگی، بی حسی و احمق بودن می‌کنند، به صورتی که “های” هستند و به دنبال مواد مخدر می‌گردند. “های بودن” می‌تواند تقریباً بلافاصله پس از استنشاق یا دود کردن حشیش شروع شود، اما اگر همراه با غذا مواد مخدر استفاده کردید، این میزان بیشتر طول خواهد کشید. مردم می گویند که حشیش حس‌های بینایی، بویایی، شنوایی، چشایی و زمان را افزایش می‌دهد. رنگ‌ها شفاف‌تر به نظر می‌رسند و به عنوان مثال، زمان به آرامی حرکت می‌کند. سایر عوارض جانبی رایج شامل افزایش ضربان قلب، اضطراب، حملات ناگهانی، پارانویا، عدم هماهنگی، توجه ناکافی، روان پریشی، اختلال در رفتار، احساسات عاطفی شدید و مشکلات در تمرکز است. حشیش توانایی شما را در درک آنچه که دیگران می گویند کاهش می‌دهد و در حل مشکلات و تمرکز کردن نیز اختلالاتی را ایجاد می‌کند. بعضی از افراد به گونه‌ای تحت تأثیر حشیش قرار می‌گیرند که گاهی اوقات برای ساعت‌ها در زمان بر روی یک موضوع تمرکز می‌نمایند. اصطلاحی که در هنگام استفاده از حشیش به کار می‌رود “سنگ شدن یا میخکوب شدن” است که نشان دهنده پدیده “خیره شدن و ثابت شدن در یک مکان” است. اصطلاح دیگری که هنگام کشیدن حشیش استفاده می‌شود، محو شدن، تحت تأثیر بودن، جذب چیزی شدن است. حشیش دارای نام‌هایی است که به شکل آن مانند فینگر، کندی بار، تخته موج سواری و پتی اشاره می‌کند. سایر اسم‌های عامیانه برای حشیش منعکس کننده کشور منشاء آنها مانند لب، لبنانی بلوند، افغانی سیاه و مراکش است.
مصارف پزشکی حشیش چیست؟
حشیش به دلایلی پزشکی تأیید نشده است و پزشکان مجاز به تجویز آن نیستند. اگرچه بعضی از افراد برای رفع گلوکوم یا علائم ایدز یا سرطان از حشیش استفاده می‌کنند، اما این موارد استفاده پزشکی به صورت غیرقانونی هستند. پزشکان اغلب داروهای کانابیس خوراکی در فرم‌های مایع برای بیماری پارکینسون، اختلالات عصبی، زایمان، کولیک، آسم، اعتیاد به الکل، سندرم پیش از قاعدگی، بی اشتهایی و سایر شرایط را تجویز می‌کنند. با این حال، داروهای جدیدتر و بهتری برای این اهداف در دسترس هستند. هنگامی که مردم در مورد “ماری جوانای پزشکی” صحبت می‌کنند، اغلب به این واقعیت اشاره می‌کنند که مواد تشکیل دهنده کانابیس ها می‌توانند جدا شوند و برای اهداف پزشکی مورد استفاده قرار گیرند.
چه داروهایی با حشیش تداخل دارند؟
بعضی از داروهای ضد افسردگی سیستم عصبی مرکزی شامل قرص‌های خواب آور، داروهای ضد درد اوپیوئیدی، نارکوتیک ها، باربیتورات ها، برخی از داروهای ضد افسردگی مانند پروزاک، آرام بخش، داروهای سرماخوردگی و آنفلوآنزا، الکل، بنزودیازپین ها، داروهای آنتی سایکوتیک و بیهوشی نباید با حشیش مصرف شوند. حشیش اثر هورمون‌های استروژن را کاهش می‌دهد و با کوآمیدین و دیگر رقیق کننده‌های خون، داروهای مربوط به آسم مانند تئوفیلین و دیسولفیرام، داروی مصرفی برای درمان اعتیاد به الکل، تداخل ایجاد می‌کند.
آیا حشیش در آزمایش‌های معمول ادرار خود را نشان می‌دهد؟
بله THC محلول در چربی است و در سلول‌های چربی ذخیره می‌شود تا زمانی که به تدریج دفع شود. حدود ۶۵ درصد آن از طریق مدفوع و ۳۰ درصد در ادرار دفع می‌شود. مواد شیمیایی حشیش نیمه عمر ۳ تا ۴ روز در بدن دارند، بدین معنی که شما می‌توانید از لحاظ تئوری میزان مثبت حشیش را تا ۱۳ روز تست کنید. با این حال، کسی که برای اولین بار برای اولین بار از حشیش استفاده می‌کند، احتمالاً برای مدت طولانی تست او مثبت نخواهد شد. از سوی دیگر، گزارش شده است که مصرف کنندگان سنگین حشیش تا سه ماه پس از ترک استفاده از حشیش آزمایش مثبت را نشان می‌دهند. آزمایشات خون و بزاق برای ماری جوانا و حشیش معمولاً به جز در موارد تصادفات اتومبیل استفاده نمی‌شود، زیرا این آزمایش‌ها تنها وضعیت فعلی مسمومیت با THC را نشان می‌دهد.
خطرات حشیش چیست؟
گرچه اکثر مردم می‌توانند به صورت تفریحی از حشیش استفاده کنند، در حدود ۷ درصد به آن معتاد می‌شوند. بسیاری از افرادی که تصادفات خودرو داشته‌اند، در خصوص کانابیس تست آنها مثبت است که به این معنی است که هزاران نفر تحت تأثیر THC رانندگی می‌کنند. استنشاق حشیش همانند سیگار کشیدن اثرات بدی بر سلامتی دارد. افرادی که حشیش را استنشاق می‌کنند، سرماخوردگی و سرفه بیشتری دارند و احتمال بروز برونشیت، پنومونی و سرطان ریه در آنها بیشتر است. مردم سعی می‌کنند از طریق تبخیر حشیش، دمای آن را تا ۱۹۰ درجه سلسیوس افزایش دهند، و سپس به جای دود هوای حشیش را تنفس می‌کنند. زنان بارداری که از حشیش استفاده می‌کنند بیشتر احتمال دارد نوزادان مرده به دنیا آورند یا نوزادان در طی چند روز جان می‌دهند. حشیش در هنگام تزریق به حیوانات آزمایشگاهی باردار باعث ایجاد ناهنجاری در نوزادان می‌شود. از آنجا که حشیش حافظه، قضاوت و ادراک را تحت تأثیر قرار می‌دهد، توانایی توجه و یادگیری را نیز کاهش می‌دهد، به این معنی که دانش آموزانی که از حشیش استفاده می‌کنند، در مدرسه عقب خواهند ماند. مصرف کنندگانی که از حشیش زیاد استفاده می‌کنند، می‌توانند انگیزه و جاه طلبی خود را در انجام دادن فعالیت‌هایی که شامل مواد مخدر نمی‌شوند، از دست بدهند.
اوردوز حشیش چیست؟
با مصرف شش گرم حشیش در طول بیش از ۴۰ دقیقه، فرد احساس بدی خواهد داشت و نمی‌تواند درک کند که مردم چه می گویند و توهم شنوایی فرد را تهدید خواهد کرد. بودن در حالت نیمه آگاه بین خواب و بیداری، داشتن کابوس‌های زنده و گاهی اوقات باورهای عجیب و غریب نیز از دیگر علائم آور دوز مصرف حشیش است. بلعیدن حشیش به اندازه‌ای که باعث مرگ شخص شود بسیار دشوار است اما بیمار شدن در اثر مصرف آن نسبتاً آسان انجام می‌پذیرد. اکثر افرادی که به بخش حوادث اورژانسی در رابطه با مصرف حشیش مراجعه می‌کنند حشیش را با دیگر داروهای سرکوب کنندهٔ سیستم عصبی مرکزی ترکیب کرده‌اند.
خماری در اثر مصرف حشیش چیست؟
خماری در اثر مصرف حشیش مجموعه‌ای از علائم ناخوشایند است که وقتی مصرف کنندگان همیشگی یا سنگین تلاش می‌کنند کشیدن حشیش را متوقف کنند، رخ می‌دهد. معمولاً علائم در عرض یک روز به دلیل عدم استفاده از حشیش شروع می‌شود، در روزهای دوم و سوم ترک اعتیاد به اوج می‌رسد و در عرض چند هفته ناپدید می‌شود. با این وجود، بعضی از افراد ماه‌ها بعد از ترک حشیش همچنان برخی علائم مانند کابوس‌ها و افسردگی را نشان می‌دهند، اما این روند معمولاً نشان می‌دهد که مشکلات روانپزشکی زمینه‌ای در آنها وجود دارد. جدول زمانبندی برای ترک اعتیاد به حشیش همانند تنباکو است. سطح دشواری علائم سندرم ترک اعتیاد فرد پیش بینی می‌کند که آیا او یک سال بعد مجدداً از حشیش استفاده خواهد کرد یا خیر. خشم، تحریک پذیری، اضطراب، نگرانی، خواب دشوار، کاهش وزن، کاهش اشتها، پرخاشگری و بیقراری، نشانه‌های ترک اعتیاد معمول هستند، اما برخی از افراد علائمی شبیه آنفولانزا مانند عرق کردن و لرزش دارند.
چه درمان‌هایی برای ترک اعتیاد حشیش در دسترس هستند؟
درمان اعتیاد به حشیش بسیار سخت است، و بسیاری از افرادی که وارد درمان می‌شوند، طی شش ماه مجدداً به استفاده از حشیش رو می‌آورند. غلبه به اعتیاد بر حشیش بسیار دشوار است، زیرا فرد معمولاً تمامی انگیزه‌ها، حتی انگیزه‌ای که برای متوقف کردن استفاده از مواد مخدر نیاز دارد را از دست داده است. بعضی از موثرترین درمان‌ها می‌توانند مصاحبه انگیزشی و ارتقاء انگیزشی درمانی با هدف کمک به بیمار برای افزایش تمایل به ترک استفاده از حشیش باشد. یکی دیگر از مؤثرترین روش هاس روان درمانگری، درمان شناختی رفتاری است که در طی آن یک روانشناس به فرد کمک می‌کند مهارت‌های مقابله‌ای عملی را که موجب تغییر در شیوه زندگی می‌شود، یاد بگیرند. افرادی که از حشیش استفاده می‌کنند، اعتیاد قوی‌تری نسبت به کسانی که از ماری جوانا استفاده می‌کنند، دارند و به همین دلیل سندروم ترک اعتیاد و سخت‌تر و میل بیشتر برای مصرف ماده مخدر را دارند. در طی درمان‌های اقامتی، یک متقاضی پیش بینی و مقابله با “محرک‌های محیطی” که موجب بازگشت به مصرف مواد مخدر می‌گردد را می‌آموزد. او همچنین روش‌های دیگری برای مقابله با استرس، از جمله هنر، موسیقی، یوگا، مدیتیشن، ورزش و غیره را یاد می‌گیرد. درمان اقامتی معمولاً شامل کلاس‌هایی در خصوص شیمی اعتیاد به مواد مخدر و یادگیری نحوهٔ واکنش مغز به مواد خاص به منظور ایجاد اعتیاد است. درمان‌های اقامتی معمولاً شامل تغذیه و مشارکت در ورزش و سایر فعالیت‌های بدنی می‌شود. تعداد روزهای مورد نیاز برای اقامت جهت درمان بستگی به عوامل فردی دارد، اما به طور کلی، هر چه بیشتر در درمان باقی بمانید، نتیجه بهتری خواهید گرفت. هنگامی که از مرکز درمان اقامتی به خانه برگردید، به یک برنامه مراقبت پس از ترک اعتیاد برای کمک به جلوگیری از بازگشت به اعتیاد به مواد مخدر ادامه خواهید داد.
کمک به خود برای جلوگیری از اعتیاد به حشیش
اگر از حشیش استفاده کرده‌اید و می‌توانید به یک یا چند سؤال زیر پاسخ مثبت دهید ممکن است زمان برای مراجعه به یک مرکز درمان اقامتی ترک اعتیاد به مواد مخدر باشد.
- آیا در مورد استفاده از حشیش احساس گناه یا شرمندگی می‌کنید؟
- آیا نگران هستید که به دلیل استفاده از حشیش به مشکلات قانونی برخورد نمایید؟
- آیا استفاده از حشیش با عملکرد شما در محل کار یا مدرسه تداخل ایجاد می‌کند؟
- آیا خانواده یا دوستان شما به دلیل استفاده از حشیش از شما انتقاد می‌کنند؟
- آیا شما خودتان برای ترک حشیش تلاش کرده‌اید و موفق نشده‌اید؟
- هنگام تلاش برای متوقف کردن استفاده از حشیش، علائم احتمالی را تجربه می‌کنید؟
- آیا در صورت عدم استفاده از حشیش برای بیش از چند روز به مشکل بر می‌خورید؟
- آیا شما شروع به استفاده از ماری جوانا کردید و سپس به استفاده از حشیش روی آورده‌اید، چرا که حشیش یک مادهٔ مخدر قوی‌تر است؟
- آیا از مواد مخدر دیگری نیز علاوه بر حشیش به صورت قانونی یا غیرقانونی استفاده می‌کنید؟
- آیا شما از داروهای دیگر مانند قرص‌های خواب آور استفاده می‌کنید تا اثرات حشیش را تعدیل کنید؟
- آیا تا به حال تحت تأثیر حشیش در معرض خطر فیزیکی قرار گرفته‌اید یا رانندگی کرده‌اید؟