اعتیاد به ماده مخدر ریتالین: بیخوابی، اعتماد به نفس و انرژی خطرساز

آمفتامینریتالین (متیل فنیدیت) یک شکل خفیف از آمفتامین است که برای درمان اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) و نارکولپسی، اختلالی که باعث خواب‌آلودگی شدید و دوره‌های ناگهانی و غیر قابل کنترل خواب می‌شود، تجویز می‌گردد. ریتالین با سرعت بخشیدن به پیام‌های رد و بدل شده میان مغز و بدن شما، عمل می‌کند. اگر مبتلا به نارکولپسی باشید، این دارو باعث می‌شود که احساس کنید هوشیارتر و پرانرژی‌تر هستید. اگر مبتلا به ADHD باشید، این دارو دارای یک اثر معکوس است که شامل احساس آرامش و تمرکز می‌باشد. زمانی که از این دارو به اندازه‌ای بالاتر از حد معمول استفاده شود یا با شکستن و بردمیدن مورد استفاده قرار گیرد، ریتالین می‌تواند باعث ایجاد سطوح شدید انرژی و نشاط خفیف شود.

به این دلیل که مصرف ریتالین باعث ایجاد تحمل و وابستگی جسمی می‌شود، ترک ناگهانی آن باعث ایجاد عوارض متعدد فیزیکی و روانی می‌شود. علائمی مانند خستگی مفرط، مشکلات خواب، اشتیاق شدید برای استفاده از ریتالین، اضطراب و افسردگی همگی رایج هستند. از آنجا که افراد مبتلا به سوء مصرف ریتالین، معمولاً بیش از دوز توصیه شده را دریافت می‌کنند، این علائم با شدت گرفتن اعتیاد، بدتر می‌شوند. گرچه ترک ریتالین دشوار است، اما با شرکت شما در یک برنامه‌ی درمانی جامع اعتیاد به ریتالین، ساده‌تر و امن‌تر می‌گردد.

کلینیک ترک اعتیاد دکتر استکی با سالها تجربه و تخصص در زمینه درمان مشکلات اعتیادی آماده ارائه خدمات مشاوره و درمان دراین زمینه می باشد. لطفا جهت کسب اطلاعات بیشتر و رزرو نوبت با شماره ما تماس حاصل فرمایید.

درک سوء مصرف ریتالین


ریتالینمحرک‌های سیستم عصبی مرکزی مانند ریتالین، در صورتی که به صورت تجویز شده استفاده شوند، احتمالاً ایجاد وابستگی نمی‌نمایند اما اگر بدون نسخه‌ی پزشک مصرف و بخصوص در دوزهای بالاتر از حد نرمال مصرف شوند، می‌توانند به شدت اعتیادآور باشند. به این دلیل که ریتالین می‌تواند شما را بیدار و پرانرژی نگه دارد، حتی زمانی که به خواب احتیاج دارید، بنابراین ممکن است از ریتالین سوء استفاده کنید تا کارهای بیشتری را در زمان کمتری به انجام رسانید. ریتالین همچنین می‌تواند اشتها را کم کند بنابراین ممکن است این دارو را برای کاهش وزن مصرف کنید. زمانی که این دارو در دوزهای بالاتر از حد نرمال مصرف شود، این دارو می‌تواند به دلیل روشی که جذب دوپامین در مغز را مهار می‌کند، باعث ایجاد شادی شود. این موضوع باعث می‌شود شما احساس شادی، اعتماد به نفس بیشتر و اجتماعی بودن بیشتر نمایید.

گرچه ریتالین می‌تواند باعث شود که احساس کنید که کاملاً شفاف و آشکار فکر می‌کنید، اما به نظر نمی‌رسد که این دارو بتواند ادراک و یادگیری را بهبود بخشد، مگر اینکه مبتلا به ADHD باشید. تحقیقات نشان داده اند که دانش آموزانی که در محرک‌های تجویزی سوء مصرف دارند، واقعاً در مقایسه با دیگران، دارای نمرات پایین‌تری در دبیرستان و کالج می‌باشند.

در سوء مصرف ریتالین،قرص‌های ریتالین از راه دهان خورده شده، خرد شده و سپس بردمیده شده و یا در آب حل شده و برای تزریق داخل وریدی “پخته” می‌شود. گزارشات متعددی در ژورنال‌های پزشکی وجود دارند که حاکی از آسیب دائمی و برگشت‌ناپذیر به بافت ریه به دلیل تزریق قرص‌های خرد شده‌ی ریتالین می‌باشند.

برای اینکه قرص‌های با دوز ۵ تا ۲۰ میلی گرمی ریتالین آنقدر بزرگ شوند تا به راحتی در دست قرار گیرند، حداقل ۱۰۰ میلی گرم از “مواد خنثی” به این قرص‌ها اضافه می‌شوند تا اندازه‌ی آنها را افزایش دهند. بسته به سایز و ترکیب، این مواد خنثی در قرص‌های ریتالین یافت می‌شوند، با توجه به تولید کننده: لاکتوز، نشاسته، پلی تلن گلیکول، منیزیم استارات، ساکروز، تالک، سلولز، روغن معدنی و رنگ‌های متعدد و عوامل تهویه. در حالی که این مواد در زمان دریافت از راه دهان خنثی هستند، اما می‌توانند در صورت تزریق یا بردمیدن باعث ایجاد مشکلات جدی شوند.

استفاده از موادسرنگ زیر پوستی برای رساندن دوز غلیظ از دارو به صورت سریع و مؤثر طراحی شده است. در انجام این کار، این سرنگ از بسیاری از مکانیزم‌های دفاعی طبیعی بدن مانند پوست، مویچه‌های تنفسی، اسیدهای گوارشی و غیره عبور می‌کند. این سرنگ به هر چیزی اجازه می‌دهد (داروها، گرد و خاک، باکتری، آلودگی، مواد آلرژی‌زا، قارچ‌ها، ویروس‌ها، فیلرها و غیره) تا مستقیماً به خون و بافت‌های بدن وارد شوند. رساندن سریع داروها از طریق تزریق، کنترل شدت تأثیر دارو را برای کاربر دشوار کرده و بنابراین احتمال بروز اوردوزهای سمی را بالا می‌برد.

زمانی که داروها توسط یک کاربر خیابانی برای تزریق آماده می‌شوند، گرد و خاک، کثیفی و دیگر آلاینده‌ها به مایع وارد می‌شوند. باکتری،  تالک، کرک و دیگر ذرات همراه با دارو تزریق می‌شوند. “مواد خنثی” که تولید کنندگان برای افزایش حجم دارو در آن قرار می‌دهند، ممکن است در زمان مصرف خوراکی بی‌ضرر باشند اما تالک، سلولز، روغن معدنی و شکرها (در میان دیگر فیلرها)، در صورت تزریق مستقیم به رگ‌ها یا بافت‌های بدن، می‌توانند باعث ایجاد مشکلات جدی شوند. عوارض ناشی از مصرف تزریقی دارو شامل موارد زیر هستند:

  • واکنش‌های اوردوز دارو و اوردوز سم
  • لخته‌های خون از بافت زخم، ذرات موجود در مایع، کتان و فیبرهای کتانی و غیره
  • عفونت‌ها (“مسمومیت خون”، آبسه‌ها، هپاتیت، ایدز و غیره)
  • اسکارها (“شیارها” و چسبندگی‌ها)
  • مشکلات ریوی (“ریه‌ی معتادان” آمبولی‌ها” و غیره)
  • مشکلات پوست و گردش خون

استنشاق داروهابافت‌های ظریف مخاطی که حفره‌های بینی و راه‌های هوایی را به هم متصل کرده اند، ممکن است در تماس مستقیم با داروها، آسیب ببینند. قرص‌های ریتالین شامل نمک هیدروکلوراید از متیل فنیدیت بوده زمانی که در تماس با مخاط قرار بگیرند، ایجاد اسید رقیق‌شده‌ی هیدروکلوراید می‌کنند. در حالی که این مشکل در معده وجود ندارد (اسید هیدروکلوراید یکی از اسیدهای گوارشی است که در معده کاربرد دارد)، در راه‌های بینی، این اسید می‌تواند بافت‌های ظریف بینی را “سوزانده” و باعث ایجاد زخم‌های باز، خونریزی بینی و احتمالاً زوال غضروف بینی شود.

علائم و نشانه‌های سوء مصرف ریتالین


موارد زیر علائم محتمل استفاده‌ی اخیر از داروی محرک است:

·         احساس هیجان و اعتماد به نفس زیاد

·         افزایش هوشیاری

·         افزایش انرژی و عدم استراحت

·         تغییر رفتار یا خشونت

·         صحبت کردن سریع یا شوخی کردن

·         باز شدن مردمک چشم

·         توهم و خیال

·         حساسیت یا تغییر در خلق و خو

·         تغییر در ضربان قلب و فشار خون

·         تهوع و استفراغ همراه با کاهش وزن

·         اختلال در عقاید

·         گرفتگی بینی و آسیب به غشای مخاطی بینی (در صورت بردمیدن مواد)

·         بی‌خوابی

·         پارنویا

·         افسردگی در صورت قطع مصرف

ریتالین می‌تواند باعث ایجاد بازه‌ای از عوارض جانبی شود، که برخی از آنها کاملاً جدی هستند. در صوررتی که هر کدام از علائم زیر را در رابطه با ریتالین تجربه کردید، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید:

·         ضربان قلب سریع، کوبنده یا نامنظم

·         درد قفسه‌ی سینه

·         تنگی نفس

·         خستگی مفرط

·         صحبت آهسته یا دشوار

·         غش کردن

·         ضعف یا بی‌حس شدن بازو یا پا

·         تشنج

·         تغییر در دید یا تاری دید

·         آشفتگی

·         باور کردن چیزهایی که واقعیت ندارند.

·         احساس شک غیر معمول به دیگران

·         توهم و خیالات

·         تیک‌های حرکتی یا تیک‌های حرفی

·         افسردگی

·         خلق هیجانی بی سابقه

·         تغییرات خلقی

·         نعوظ‌های مکرر و دردناک

·         نعوظی که بیشتر از ۴ ساعت طول بکشد.

·         بی‌حسی، درد یا حساسیت به دما در انگشتان دست یا پا

·         تغییر رنگ پوست از رنگ‌پریده به آبی به قرمز در انگشتان دست یا پا

·         زخم‌های بدون علت بر روی انگشتان دست یا پا

·         تب

·         خارش، کهیر یا جوش

·         تاول زدن یا پوسته پوسته شدن پوست

·         تورم در چشم‌ها، صورت، لب‌ها، دهان، زبان یا گلو

·         خستگی

·         تنفس یا بلع دشوار

خطرات سوء مصرف ریتالین


خطرات مصرفسوء مصرف مزمن ریتالین باعث ایجاد نوعی از روان‌پریشی می‌شود که شبیه به شیزوفرنی بوده و با این موارد مشخص می‌گردد: پارانویا، زخم شدن پوست، شیفتگی با افکار خود و توهمات دیداری یا شنیداری. رفتار خشن و دمدمی، معمولاً در بین استفاده کنندگان مزمن دیده می‌شود.

اگر به ریتالین معتاد باشید، ممکن است تصادفاً یا عامدانه به خود یا دیگران صدمه بزنید. سوءمصرف ریتالین ممکن است باعث حمله‌ی قلبی، تشنج یا سکته‌ی مغزی شود. مهم است که قبل از وارد شدن آسیب زیاد، به دنبال کمک باشید.

چه کسانی از ریتالین سوء استفاده می‌کنند؟


گرچه سوء مصرف ریتالین معمولاً با افراد جوانی مرتبط است که این قرص‌ها را طبق دستورالعمل خود مصرف کرده و آنها را به همکلاسی‌های خود می‌فروشند، اما تعداد هر چه بیشتری از بزرگسالان نیز به این دارو معتاد هستند، هم برای بهبود عملکرد خود در کار و هم به عنوان یک داروی مورد استفاده در مهمانی، چرا که این دارو باعث ایجاد نشاط شده و شما را بیدار نگه می‌دارد.

مشکل اینجاست که پس از اینکه این حالت بالا بودن برطرف شد، حالتی از کم انرژی بودن و حتی خلق و خوی پایین‌تر پیش می‌آید که بسیاری از افراد آن را آنقدر غیر قابل تحمل می‌دانند که ریتالین بیشتری را برای مقابله با این حالت مصرف می‌کنند. استفاده‌ی مداوم از ریتالین باعث ایجاد تحمل می‌شود که شما را مجبور می‌سازد که به طور ثابت دوز خود را بالا برده و حتی به سطوح غیر ایمن نیز وارد شوید. گرفتن مقادیر زیاد ریتالین، شما را در خطر عوارض جدی، از جمله اوردوز، قرار می‌دهد. اوردوز ریتالین می‌تواند باعث بروز موارد زیر شود:

  • تحریک
  • بالا رفتن دمای بدن
  • توهم
  • تشنج
  • احتمال مرگ

اعتیاد به ریتالین


ریتالین، در صورتی که به صورت صحیح و به دلیل یک بیماری قانونی مصرف شود، می‌تواند کیفیت زندگی شما را بهبود بخشد، اما این دارو هرگز نباید بدون تجویز پزشک مورد استفاده قرار بگیرد.

این واقعیت که ریتالین به صورت گسترده تجویز می‌شود و حتی به کودکان نیز داده می‌شود، بسیاری از افراد را به این فکر می‌اندازد که این ماده بی‌ضرر است. اما اینطور نیست. هر دارویی، در صورتی که به صورت اشتباه یا بیش از حد استفاده شود می‌تواند خطرناک باشد و همچنین ثابت شده است که ریتالین می‌تواند به شدت اعتیادآور باشد. حتی ممکن است از خطر مصرف غیر قانونی ریتالین آگاه باشید، اما از آنها چشم‌پوشی کرده و به استفاده از آن ادامه دهید.

آیا شما به ریتالین معتاد هستید؟


اعتیاد به ریتالیناگر ترس این را دارید که ممکن است به ریتالین معتاد باشید، جملات زیر را بخوانید و صادقانه تأثیر آنها را بر خود در نظر بگیرید، سپس می‌توانید با اطمینان بیشتر در پی درمان باشید. اگر به یک یا چند مورد زیر مرتبط هستید، احتمالاً یک معتاد به ریتالین می‌باشید.

  • به صورت روزانه سوء مصرف ریتالین دارم.
  • این داروها را برای بی اثر کردن احساسات منفی و/ یا فرار از زندگی خود استفاده می‌کنم.
  • درباره‌ی اینکه کی چگونه و چقدر دارو مصرف می‌کنم، پنهان‌کاری می‌نمایم.
  • در انجام طبیعی کارها، بدون مصرف ریتالین مشکل دارم.
  • دوستان و اعضای خانواده ام نگرانی‌هایی را درباره‌ی مصرف دارو توسط من ابراز می‌کنند و من در پاسخ عصبانی شده و حالت دفاعی به خود می‌گیرم.
  • زمانی که سعی می‌کنم که مصرف ریتالین را قطع یا کم کنم، به دلیل علائم ترک ناخوشایند، متوقف می‌شوم
  • من توهم، خشم، پارانویا یا دیگر علائم بیماری روانی را تجربه کرده ام.
  • نیاز دارم که مقدار ریتالین بیشتری را نسبت به آنچه که قبلاً مصرف می‌کرده ام، مصرف کنم تا همان تأثیرات را احساس نمایم.
  • ریتالین را همراه با الکل و دیگر داروها استفاده می‌کنم.
  • با وجود رنج بردن از مشکلاتی مانند دشواری‌های ارتباطی، مشکلات مالی، مسائل قانون، مشکلات مربوط به سلامت شکایت‌ها و غیره، که به مصرف مواد من برمی‌گردد، به استفاده از ریتالین ادامه می‌دهم.
  • زمانی که تحت تأثیر دارو هستم، در فعالیت‌های خطرآفرین و غیر سالم، شرکت می‌کنم.
  • احساس می‌کنم که به خودی خود، قادر به ترک ریتالین نیستم.

درمان اعتیاد به ریتالین


اولین گام برای درمان اعتیاد به ریتالین، این است که شخص قبول کند که معتاد است. گرچه این حرف برای یک فرد معتاد ساده می‌رسد، اما اینکه شخص درک کند که دارای مشکل است، می‌تواند بسیار دشوار باشد. شاید نیاز باشد که خانواده و دوستان فرد وارد عمل شوند تا به او کمک کنند که با اعتیاد خود مواجه شود. زمانی که این کار انجام شد، فرد معتاد و کسانی که قصد کمک دارند، باید به دنبال کمک بیرونی باشند. در اینجاست که مراکز سم‌زدایی ریتالین و درمان توان‌بخشی ریتالین وارد می‌شوند.

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *